Jorgen zijn ervaring:
Dit was heel leuk ik dacht dat we het niet zouden halen en vlak voor de finish dood zouden vallen, maar ik was nog 30 seconden binnen de tijd. Dat was best gaaf. Boris liet me in de steek omdat we het misschien net niet zouden halen. Toen we allemaal over de finish waren kreeg ik een oliebol van Hiddes moeder, daar werd ik wel gelukkig van. Toen heeft Boris mijn ouders ontmoet. De dag na het rennen ben ik een dag thuis gebleven omdat mijn billen te pijn deden. Het was wel heel fijn om een goed excuus te hebben om niet naar school te gaan. Ik doe Havo trouwens.
Dit is even in verkeerde volgorde, maar voor het rennen ging ik eerst naar Boris toe om een broodje te eten. Ik had daar voor het eerst sinds lange tijd karnemelk gedronken. Het proefde… ik weet er geen woord voor. Het broodje was wel lekker hoor. Ik kreeg ook een banaan mee om die voor het rennen op te eten, maar die vond ik een week later sompig in mijn tas terug. Het was wel relatable, ik voel me soms ook sompig.
Vooral tijdens en zelfs al voor het rennen was ik moe, dus ik had verwacht dat ik het absoluut niet zou halen. Maar er waren wel een paar dingen die me motivatie gaven om door te blijven rennen. Boris die sloeg me weleens op mijn rug, en de mensen langs de weg gingen schreeuwen als je je armen in de lucht gooit. Dat vinden ze leuk en toen gingen hun schreeuwen waarop ik tegen hun ging schreeuwen. Boris ging midden in de loop Hester bellen, dat was grappig. Hester is grappig en toen was het weer leuk.
Toen Boris mij de laatste twee minuten verliet zou ik het volgens mijn lichaam niet meer halen, alleen toen zag ik mijn ouders en die zager er trots uit. Dus toen ik hun zag deed mijn lichaam het toch maar. Ik was sneller dan mijn tante en binnen een uur. Daar ben ik heel blij en tevreden mee. Toen ging ik slapen.
Boris zijn ervaring:
Ik werd 10 weken van tevoren uitgenodigd om mee te doen met loop Leeuwarden. Ik had samen met Jorgen besloten om mee te gaan doen. Wij besloten om samen voor de 10km te gaan. Wij gingen 10 weken van te voren beginnen te trainen met onze trainer Gert-Jan. We begonnen langzaam met veel pauzes tussen het lopen door, en gingen het zo opbouwen. Het was heel leuk om elke week te trainen. Het was heel gezellig, en ik heb ook veel gepraat met mensen waar ik normaal niet veel mee wou praten. We gingen elke vrijdag om 5 uur trainen. Daarna gingen we ook nog mee eten met de kook-workshop. Mijn vrijdag was altijd heel leuk. Het voelde alsof ik door het hardlopen en eten de week tevreden af kon sluiten.
Op de dag van de loop kwam Jorgen eerst in de ochtend bij mij. We gingen een broodje eten en richting Leeuwarden. Na onze spullen weg te brengen en ons klaar te maken, gingen we naar de start. Hidde en Marten stonden daar al klaar met Gert-Jan. Toen gingen we starten. De mensen van ’t Stationnetje die de 5km al hadden gelopen gingen ons uitzwaaien. Dat gaf veel motivatie, toen klonk het startschot.
De eerste 2km ging heel goed, we hadden niet eens door dat we aan het hardlopen waren. Op een gegeven moment waren we al op 5km. Toen liepen door het Leeuwarden bos. Daarna werd het best zwaar. We waren helemaal op, alleen bleven we toch doorgaan. De mensen aan de zijkant gaven ons veel motivatie. Toen we nog 2km moesten liepen we al in de stad. We dachten elke keer dat we er bijna waren maar toen moesten we nog langs 1 of ander kronkel weggetje zodat we op precies 10km uitkwamen.
De laatste 2 minuten liet ik Jorgen in de steek omdat ik het onder het uur wou halen. Uiteindelijk haalde ik het op 1,5 minuut en Jorgen op 30 seconden. Daarna kregen we een gratis hamburger en een olliebol van de moeder van Hidde, dat was heel lekker. Daarna zei ik tegen iedereen doei en ging ik tevreden naar huis!
Geschreven door Jorgen en Boris.
